Portretten van vrouwen
Achilles De Maertelaere was zeker een (begenadigd) portrettist. Klaarblijkelijk schilderde hij graag vrouwen, maar ook mannen en kinderen.
Anderzijds is het ook zo dat het maken van portretten, vooral deze die duidelijk voor de burgerij waren bestemd, "geld in het laadje" brachten. Het oudste schilderij lijkt vooralsnog te dateren uit 1901. Achilles De Maertelaere was toen 19 jaar oud. Zijn laatste portretten dateren uit de jaren '50.
Op het einde van Wereldoorlog II heeft Achilles De Maertelaere een reeks portretten geschilderd van militairen die vermoedelijk hier met de geallieerden waren aangeland, evenals van hun vrouwen of ouders. Die laatste reeks portretten komt er op het moment dat zijn zuster, bij wie hij al jaren inwoont, nog in het ongewisse is welk lot haar echtegenoot en één van haar zonen beschoren is. Beiden sterven in Duitsland. Léon Janssens, haar echtgenoot, zal omkomen in de ramp van de Cap Arcona in de baai van Lübeck; haar zoon zal zijn ziekte, opgelopen in de kampen, niet overleven en sterft in het Amerikaans militair hospitaal van Hummelsheim in Duitsland. Vermoedelijk schilderde Achilles De Maertelaere toen veel om voor enig inkomen te zorgen.
Dit protret van een vrouw is vermoedelijk het eerste werk van deze aard dat door Achilles De Maertelaere werd geschilderd. Het dateert van 1901. Achilles De Maertelaere was nog maar 19 jaar oud.
Dit duo van lachende vrouwen, hoewel voorlopig in twee verschillende jaren gedateerd, maakt duidelijk deel uit van één inspiratie. Een van de portretten (1927) is nog steeds in handen van een Belgische familie, het andere (1926) werd aangetroffen op een veiling in Frankrijk, weliswaar onder de naam De Maertelaere Edmond.
